جزر و مد سطحي به صورت موجي منتشر مي شود كه در آن قطعات آب در كل ستون آب در يك فاز معين در يك جهت نوسان مي كنند (به عنوان مثال، در فرورفتگي يا در تاج، شكل 1، بالا). اين بدان معني است كه در حالي كه شكل خود موج سطحي ممكن است در سطح آب منتشر شود، ذرات سيال خود به يك محله نسبتا كوچك محدود مي شوند.
لوكيشن هاي طلايي براي اجاره روزانه خانه در تهران ستارخان
سيال با عبور از تاج موج سطحي به سمت بالا و با عبور از فرورفتگي به سمت پايين حركت مي كند. حركت جانبي فقط براي جبران اختلاف ارتفاع در ستون آب بين تاج و فرورفتگي موج عمل مي كند: همانطور كه سطح در بالاي ستون آب بالا مي رود، آب از ستون هاي آب مجاور كه به سمت پايين حركت مي كنند به سمت داخل حركت مي كند تا جبران شود. براي تغيير حجم ستون آب در حالي كه اين توضيح بر حركت آب اقيانوس متمركز است، پديده اي كه توصيف مي شود در طبيعت يك موج سطحي است، با فرآيندهاي آينه اي كه در دو طرف سطح مشترك بين دو سيال اتفاق مي افتد:
آب اقيانوس و هوا. در ساده ترين سطح، يك موج داخلي را مي توان به عنوان يك موج سطحي در نظر گرفت (شكل 1، پايين) در فصل مشترك دو لايه از اقيانوس ها كه با تغيير ويژگي هاي آب، مانند لايه سطحي گرم و عميق سرد، متمايز مي شوند. لايه اي كه توسط ترموكلاين جدا شده است. همانطور كه جزر و مد سطحي بين اين دو لايه سيال در سطح اقيانوس منتشر مي شود، يك موج داخلي همولوگ آن را در زير تقليد مي كند و جزر و مد داخلي را تشكيل مي دهد.
حركت سطحي بين دو لايه اقيانوس در مقايسه با حركت سطحي بزرگ است زيرا اگرچه مانند امواج سطحي، نيروي بازگرداننده امواج داخلي و جزر و مد هنوز گرانش است، اما اثر آن كاهش مي‌يابد زيرا چگالي دو لايه نسبتاً مشابه است. اختلاف چگالي زياد در فصل مشترك هوا و دريا بنابراين جابجايي هاي بزرگتر در داخل اقيانوس نسبت به سطح دريا امكان پذير است.
جزر و مد عمدتا در دوره هاي روزانه و نيمه شبانه رخ مي دهد. جزء اصلي نيمه روزانه ماه به عنوان M2 شناخته مي شود و به طور كلي داراي بيشترين دامنه است. (براي اطلاعات بيشتر به لينك هاي خارجي مراجعه كنيد.)
بزرگترين جزر و مد داخلي در توپوگرافي شيب دار و ميان اقيانوسي مانند خط الراس هاوايي، تاهيتي، خط الراس مك كواري و پشته هاي زيردريايي در تنگه لوزون ايجاد مي شود. [3] دامنه‌هاي قاره‌اي مانند فلات شمال غرب استراليا نيز جزر و مد داخلي بزرگي ايجاد مي‌كنند. [4] اين جزر و مد داخلي ممكن است در خشكي منتشر شده و مانند امواج سطحي پراكنده شوند. يا جزر و مدهاي داخلي ممكن است به دور از توپوگرافي به داخل اقيانوس باز منتشر شوند. براي توپوگرافي بلند، شيب دار و ميان اقيانوسي، مانند خط الراس هاوايي، تخمين زده مي شود كه حدود 85٪ از انرژي در جزر و مد داخلي به اعماق اقيانوس منتشر مي شود و حدود 15٪ از انرژي آن در حدود 50 كيلومتري نسل از بين مي رود. سايت. انرژي از دست رفته به تلاطم و اختلاط در نزديكي محل هاي توليد كمك مي كند. [5] [6] مشخص نيست انرژي كه از محل توليد خارج مي‌شود كجا پراكنده مي‌شود، اما 3 فرآيند ممكن وجود دارد: 1) جزر و مدهاي داخلي پراكنده مي‌شوند و/يا مي‌شكنند در توپوگرافي دوردست ميان اقيانوس، 2) برهم‌كنش با ساير امواج داخلي. انرژي را از جزر و مد داخلي حذف كنيد، يا 3) جزر و مد داخلي در قفسه‌هاي قاره پاره مي‌شود و مي‌شكند.
اجاره ويلاهاي لاكچري رودبار